leki na trądzik

oto spis najpopularniejszych preparatów na trądzik

1nadtlenek benzoilu  (benzacne,brevoxyl)
2 kwas salicylowy  ( różne maści i kremy np krem nawilżający garnier czysta skóra)

Antybiotyki stosowane miejscowo są dostępne w leczeniu trądziku od wielu lat w różnych postaciach. Ze względu na działanie przeciwbakteryjne, miejscowa antybiotykoterapia jest szczególnie wskazana w przypadku trądziku grudkowo-krostkowego. Ograniczeniem antybiotykoterapii jest stosunkowo częste występowanie oporności bakterii oraz bardzo rzadko - reakcji alergicznych. Stosunkowo częstą oporność daje erytromycyna; stąd korzystniejsze jest łączenie erytromycyny z nadtlenkiem benzoilu. Tetracykliny dają często oporność, ale rzadziej niż erytromycyna i klindamycyna. Wśród stosowanych miejscowo antybiotyków należy wymienić:
klindamycynę (1% Dalacin T w postaci płynu, emulsji, żelu, Cleocin T 1% roztwór, lotion, żel),
erytromycynę 2,5% cykliczny węglan erytromycyny (Davercin, płyn), 2% erytromycyna (Aknemycin, maść i płyn, A/T/S 2% żel, Erygel 2% żel, Emgel 2% żel, EryDerm 2% roztwór, Ermax 2% roztwór, Theramycin Z 2% roztwór, Erycette 2% roztwór w 60 wacikach lub chusteczkach, T-Stat 2% roztwór w 60 wacikach lub chusteczkach),
tetracykliny,
preparaty złożone, np. Aknemycin Plus (4% erytromycyny i 0,025% tretynoiny), Zineryt (erytromycyna + octan cynku), Benzamycin (30 mg erytromycyny i 50 mg nadtlenku benzoilu/g).
Kwas azelainowy dostępny pod postacią 20% kremu o nazwie Skinoren (Azelex w USA) jest często stosowany w terapii miejscowej trądziku. Charakteryzuje się wielokierunkowym mechanizmem działania: poza działaniem przeciwbakteryjnym skierowanym przeciwko szczepom Propionibacterium acnes oraz Staphylococus epidermidis, wykazuje aktywność keratolityczną i przeciwzaskórnikową. Dzięki hamowaniu melanogenezy znajduje zastosowanie w usuwaniu przebarwień pozapalnych. Jego skuteczność jest porównywalna z innymi preparatami do stosowania miejscowego; uważany jest za lek II rzutu. Zaletą jest rzadsze występowanie działań niepożądanych oraz brak rozwoju lekooporności u badanych szczepów bakteryjnych.

Retinoidy są coraz częściej stosowane w terapii miejscowej trądziku. Należy tu wymienić następujące preparaty: tretynoinę (kwas witaminy A, kwas all-trans witaminy A), izotretynoinę (kwas 13-cis witaminy A) oraz ostatnio wprowadzone adapalen i tazaroten. Działanie retinoidów polega na normalizacji procesów złuszczania w obrębie przewodów wyprowadzających gruczołów łojowych, umożliwieniu ewakuacji wydzieliny gruczołów i w efekcie na znacznym ograniczeniu komedogenezy. Stąd głównym wskazaniem do ich stosowania jest acne comedonica. Objawy niepożądane pod postacią wysuszenia, złuszczania, zaczerwienienia skóry są najczęstsze w przypadku stosowania tretynoiny (Atrederm, Airol, Retin A). Ze względu na możliwość wystąpienia odczynu zapalnego zaleca się stosowanie tych preparatów wieczorem. Aby zminimalizować objawy niepożądane, należy rozpoczynać terapię od niższych stężeń i aplikacji leku co 2, 3 dni, stopniowo przechodząc do częstszego stosowania. Zaleca się przed aplikacją leku umyć twarz przy użyciu łagodnego mydła i odczekać 20-30 minut aż do całkowitego wyschnięcia skóry. Działanie to w znacznym stopniu zmniejsza drażniący wpływ retinoidów.

Lekiem o podobnym mechanizmie działania i skuteczności jest izotretynoina (kwas 13-cis witaminy A), którego zaletą (szczególnie w postaci kremu) jest mniejsza liczba działań niepożądanych. Nową formą tretynoiny jest preparat Retin-A Micro, dostępny w postaci 0,1% żelu, będący połączeniem tretynoiny z mikrosferami, które w sposób selektywny zajmują mieszek. Dzięki nim tretynoina jest wolno uwalniana, a w efekcie lepiej tolerowana. Poza tym, w przeciwieństwie do innych form izotretynoiny, preparat ten nie daje reakcji fototoksycznych, a mikrosfery dodatkowo absorbują warstwę tłuszczu ze skóry. Nową postacią tretynoiny jest Avita, produkowana w postaci 0,025% kremu i 0,025% żelu. Lek ten zawiera polyolprepolymer-2, który zapobiega gwałtownej i nadmiernej penetracji leku, zmniejszając tym samym działania niepożądane.

Nowo wprowadzone leki, adapalen i tazaroten, dostępne pod postacią 0,1 % żeli, uważane są za bardzo bezpieczne. Są ponadto jedynymi retinoidami o znacznej aktywności przeciwzapalnej. Adapalen ma szczególne powinowactwo do mieszka włosowego, prawdopodobnie ze względu na strukturę mikrokryształków. Ze względu na efekt keratolityczny i przeciwzapalny znajduje zastosowanie zarówno w acne comedonica, jak i w inflammatory acne. Szczególnie polecany jest pacjentom o skórze suchej lub z towarzyszącym atopowym zapaleniem skóry. Tazaroten, dostępny pod postacią 0,05 i 0,1% bezalkoholowych żeli, znajduje zastosowanie nie tylko w łagodnych i średnio zaawansowanych postaciach trądziku, ale również niektórych postaciach łuszczycy. Skuteczność leku jest większa w wyższym stężeniu, które, niestety, wywołuje także większe, porównywalne z tretynoiną, podrażnienie skóry. W odróżnieniu od tej ostatniej nie wywołuje jednak reakcji nadwrażliwości na światło słoneczne. Podobnie jak preparaty tretynoiny, tazaroten jest bezwzględnie przeciwwskazany u kobiet w ciąży. 

Leczenie ogólne trądziku obejmuje antybiotykoterapię, leczenie hormonalne, pochodne witaminy A, rzadziej kortykosteroidoterapię, niesterydowe leki przeciwzapalne, sporadycznie szczepionki i autoszczepionki.