środa, 22 września 2010

Glinka czy pomoga ?

Witam wszystkim od niedawna stosuje  glinke zieloną na trądzik , po kilku tygodniach widać efekty stosowania skóra jest gładsza,jasniejsza,ma mniej widocznych zaskórników .Zalecam stosowanie  zabiegu mikrodermobrazji domowej lub  kosmetycznej przed nałożeniem maski z gliny .Każdy rodzaj glinki jest  przystosowany do innego rodzaju skóry a wiec :


Glinka Zielona: Idealna na trądzik młodzieńczy ,pochodzi ze skał krzemionkowo-aluminiowych. Posiada około 20 różnych soli mineralnych istotnych dla organizmu, takich jak: krzem, magnez, wapń, potas, fosfor, sód i inne oraz cały szereg mikroelementów i pierwiastków śladowych: selen, molibden, cynk. Glinka zielona ma wspaniałe właściwości dezynfekujące, absorpcyjne i gojące. Doskonale leczy trądzik, wypryski,nwrzody, pielęgnuje i regeneruje zmęczoną cerę również podczas leczenia, odkażając ją i wzmacniając. Odżywia zmęczoną cerę, zmniejsza i zapobiega zmarszczkom. Ma także szerokie zastosowanie w medycynie niekonwencjonalnej zarówno do stosowania wewnętrznego jak i zewnętrznego - okłady lecznicze i wyszczuplające. W kosmetyce profesjonalnej używana jest również do zabiegów formowania sylwetki Body Wrap. Do tego celu we Francji tradycyjnie stosuje się postać glinki zielonej GRANULAT.

Glinka Czerwona: szczególnie dobrze działa na skórę tłustą i mieszaną  , a jednocześnie wrażliwą. Leczy i łagodzi trądzik różowaty, zapobiega także rozszerzaniu się naczynek krwionośnych. Zwiera dużą ilość krzemu, żelaza, aluminium oraz wapń ,magnez, sód, potas, tytan i mangan. Podobnie jak inne glinki łagodnie ściąga pory i wygładza skórę. W rezultacie skóra staje się świeża, gładka i aksamitna o brzoskwiniowym zabarwieniu. Systematyczne stosowanie glinki czerwonej zapewni obkurczenie i uszczelnienie naczynek krwionośnych.

Glinka Różowa: 100% naturalna, bardzo delikatna glinka różowa jest połączeniem dwóch różnych naturalnych glinek: białej i czerwonej. Została opracowana w laboratorium jako najlepsza mieszanka, która daje delikatną kompozycję glinki różowej, z zachowaniem wszelkich atrybutów glinek czerwonej i białej. Glinka różowa zawiera m.in.: krzem, aluminium, żelazo, magnez, sód, potas, wapń. Występujące mikroelementy powodują, że glinka różowa ma właściwości zabliźniające, dezynfekujące i wygładzające. Będąc glinką bardzo delikatną posiada jednocześnie, tak jak inne glinki, właściwości absorpcyjne. Glinka różowa ma zastosowanie głównie w kosmetyce do pielęgnacji skóry wrażliwej i delikatnej, również ze skłonnościami do alergii i podrażnień. Daje efekt ściągający, wzmacniający, a jednocześnie kojący i odprężający.

Glinka żółta: Nowością na polskim rynku jest glinka żółta. Jej struktura, skład i działanie przypomina glinkę czerwoną. Charakteryzuje się jednak większą niż inne glinki zawartością żelaza. Z dużym powodzeniem stosowana jest do cery tłustej, a jednocześnie wrażliwej oraz do cery normalnej. Łagodnie oczyszcza twarz, remineralizując.

Glinka biała: jest produktem w 100% naturalnym (nawet proces suszenia odbywa się na słońcu), a jej zaskakujące i bardzo kompleksowe właściwości wynikają ze szczególnej struktury oraz obecności licznych mikroelementów i soli mineralnych. To glinka z dużą zawartością aluminium, które decyduje o właściwościach ściągających i zabliźniających. Zawiera również krzem, wapń, magnez, żelazo, potas i sód. Jest łagodną glinką do pielęgnacji cery suchej, delikatnej, wrażliwej lub zmęczonej ze zmarszczkami. Łagodnie ściąga pory, odżywia i wygładza cerę. Przy zastosowaniu tej glinki zaleca się dodanie do sypkiej maseczki kilku kropel oliwy na zimno tłoczonej dla
Publikuj posta
poprawienia komfortu kuracji.

leki na trądzik

oto spis najpopularniejszych preparatów na trądzik

1nadtlenek benzoilu  (benzacne,brevoxyl)
2 kwas salicylowy  ( różne maści i kremy np krem nawilżający garnier czysta skóra)

Antybiotyki stosowane miejscowo są dostępne w leczeniu trądziku od wielu lat w różnych postaciach. Ze względu na działanie przeciwbakteryjne, miejscowa antybiotykoterapia jest szczególnie wskazana w przypadku trądziku grudkowo-krostkowego. Ograniczeniem antybiotykoterapii jest stosunkowo częste występowanie oporności bakterii oraz bardzo rzadko - reakcji alergicznych. Stosunkowo częstą oporność daje erytromycyna; stąd korzystniejsze jest łączenie erytromycyny z nadtlenkiem benzoilu. Tetracykliny dają często oporność, ale rzadziej niż erytromycyna i klindamycyna. Wśród stosowanych miejscowo antybiotyków należy wymienić:
klindamycynę (1% Dalacin T w postaci płynu, emulsji, żelu, Cleocin T 1% roztwór, lotion, żel),
erytromycynę 2,5% cykliczny węglan erytromycyny (Davercin, płyn), 2% erytromycyna (Aknemycin, maść i płyn, A/T/S 2% żel, Erygel 2% żel, Emgel 2% żel, EryDerm 2% roztwór, Ermax 2% roztwór, Theramycin Z 2% roztwór, Erycette 2% roztwór w 60 wacikach lub chusteczkach, T-Stat 2% roztwór w 60 wacikach lub chusteczkach),
tetracykliny,
preparaty złożone, np. Aknemycin Plus (4% erytromycyny i 0,025% tretynoiny), Zineryt (erytromycyna + octan cynku), Benzamycin (30 mg erytromycyny i 50 mg nadtlenku benzoilu/g).
Kwas azelainowy dostępny pod postacią 20% kremu o nazwie Skinoren (Azelex w USA) jest często stosowany w terapii miejscowej trądziku. Charakteryzuje się wielokierunkowym mechanizmem działania: poza działaniem przeciwbakteryjnym skierowanym przeciwko szczepom Propionibacterium acnes oraz Staphylococus epidermidis, wykazuje aktywność keratolityczną i przeciwzaskórnikową. Dzięki hamowaniu melanogenezy znajduje zastosowanie w usuwaniu przebarwień pozapalnych. Jego skuteczność jest porównywalna z innymi preparatami do stosowania miejscowego; uważany jest za lek II rzutu. Zaletą jest rzadsze występowanie działań niepożądanych oraz brak rozwoju lekooporności u badanych szczepów bakteryjnych.

Retinoidy są coraz częściej stosowane w terapii miejscowej trądziku. Należy tu wymienić następujące preparaty: tretynoinę (kwas witaminy A, kwas all-trans witaminy A), izotretynoinę (kwas 13-cis witaminy A) oraz ostatnio wprowadzone adapalen i tazaroten. Działanie retinoidów polega na normalizacji procesów złuszczania w obrębie przewodów wyprowadzających gruczołów łojowych, umożliwieniu ewakuacji wydzieliny gruczołów i w efekcie na znacznym ograniczeniu komedogenezy. Stąd głównym wskazaniem do ich stosowania jest acne comedonica. Objawy niepożądane pod postacią wysuszenia, złuszczania, zaczerwienienia skóry są najczęstsze w przypadku stosowania tretynoiny (Atrederm, Airol, Retin A). Ze względu na możliwość wystąpienia odczynu zapalnego zaleca się stosowanie tych preparatów wieczorem. Aby zminimalizować objawy niepożądane, należy rozpoczynać terapię od niższych stężeń i aplikacji leku co 2, 3 dni, stopniowo przechodząc do częstszego stosowania. Zaleca się przed aplikacją leku umyć twarz przy użyciu łagodnego mydła i odczekać 20-30 minut aż do całkowitego wyschnięcia skóry. Działanie to w znacznym stopniu zmniejsza drażniący wpływ retinoidów.

Lekiem o podobnym mechanizmie działania i skuteczności jest izotretynoina (kwas 13-cis witaminy A), którego zaletą (szczególnie w postaci kremu) jest mniejsza liczba działań niepożądanych. Nową formą tretynoiny jest preparat Retin-A Micro, dostępny w postaci 0,1% żelu, będący połączeniem tretynoiny z mikrosferami, które w sposób selektywny zajmują mieszek. Dzięki nim tretynoina jest wolno uwalniana, a w efekcie lepiej tolerowana. Poza tym, w przeciwieństwie do innych form izotretynoiny, preparat ten nie daje reakcji fototoksycznych, a mikrosfery dodatkowo absorbują warstwę tłuszczu ze skóry. Nową postacią tretynoiny jest Avita, produkowana w postaci 0,025% kremu i 0,025% żelu. Lek ten zawiera polyolprepolymer-2, który zapobiega gwałtownej i nadmiernej penetracji leku, zmniejszając tym samym działania niepożądane.

Nowo wprowadzone leki, adapalen i tazaroten, dostępne pod postacią 0,1 % żeli, uważane są za bardzo bezpieczne. Są ponadto jedynymi retinoidami o znacznej aktywności przeciwzapalnej. Adapalen ma szczególne powinowactwo do mieszka włosowego, prawdopodobnie ze względu na strukturę mikrokryształków. Ze względu na efekt keratolityczny i przeciwzapalny znajduje zastosowanie zarówno w acne comedonica, jak i w inflammatory acne. Szczególnie polecany jest pacjentom o skórze suchej lub z towarzyszącym atopowym zapaleniem skóry. Tazaroten, dostępny pod postacią 0,05 i 0,1% bezalkoholowych żeli, znajduje zastosowanie nie tylko w łagodnych i średnio zaawansowanych postaciach trądziku, ale również niektórych postaciach łuszczycy. Skuteczność leku jest większa w wyższym stężeniu, które, niestety, wywołuje także większe, porównywalne z tretynoiną, podrażnienie skóry. W odróżnieniu od tej ostatniej nie wywołuje jednak reakcji nadwrażliwości na światło słoneczne. Podobnie jak preparaty tretynoiny, tazaroten jest bezwzględnie przeciwwskazany u kobiet w ciąży. 


Leczenie ogólne trądziku obejmuje antybiotykoterapię, leczenie hormonalne, pochodne witaminy A, rzadziej kortykosteroidoterapię, niesterydowe leki przeciwzapalne, sporadycznie szczepionki i autoszczepionki.  

rodzaje trądziku

Trądzik pospolity należy do jednej z najczęściej spotykanych chorób skóry, dotyka bowiem wg niektórych danych aż 15% populacji. W okresie dojrzewania występuje w różnych odmianach klinicznych u większości młodzieży, a 10% pacjentów wykazuje aktywne objawy choroby jeszcze między 30. a 40. rokiem życia. Sporadycznie trądzik dotyczyć może również osób w innym wieku. -trądzik zaskórnikowy (acne comedonica) - z licznymi zaskórnikami otwartymi i zamkniętymi
-trądzik grudkowo-krostkowy (acne papulopustulosa) - obok zaskórników występują również grudki i krosty
-trądzik guzkowo-cystowy (acne nodulo-cystica, acne conglobata, acne phlegmonosa) - z licznymi głębokimi zapalnymi guzami i guzkami wypełnionymi treścią ropną lub ropno-krwistą, z różną tendencją do bliznowacenia
trądzik piorunujący (acne fulminans) - dla którego, oprócz wykwitów trądzikowych z dużą tendencją do rozpadu, charakterystyczne są objawy ogólne: wysoka gorączka, spadek masy ciała, a także dolegliwości bólowe ze strony układu mięśniowo-stawowego oraz odchylenia w badaniach laboratoryjnych: leukocytoza, przyspieszone OB, hipergammaglobulinemia, obecność krążących kompleksów immunologicznych i w bad. RTG - ogniska osteolityczne w kościach
-Do szczególnych postaci trądziku zaliczamy: niemowlęcy, z samouszkodzenia, zapalny z obrzękiem twarzy, polekowy, kosmetyczny.

piątek, 17 września 2010

Walka z trądzikiem wprowadzenie do tematu

Witam wszystkich czytelników .Nazywam się Kamil    i  od 5 lat walczę  z trądzikiem . Na moim  blogu będę się starał  opisać  dotychczasowe  metody  jakie stosowałem  , efekty jakie doświadczyłem  , Pokaże wam ciekawe artykuły na temat trądzika ,podzielę się swoimi spostrzeżeniami ,w miarę możliwości poradzę


Serdecznie zapraszam do lektury blogu